Vlissingen, september 1944
Afscheid van Duitse militairen, genaamd Heiz en Hans, gehuisvest in het kerkgebouw en consistorie in de Lannoystraat 2 .
Het werd weer eens te gevaarlijk in Vlissingen en door instanties werd aangeraden de stad te verlaten. M’n ouders besloten om naar Aagtekerke naar oude bekenden van ons te gaan.
Voordat we vertrokken wilde ik van m’n Duitse vrienden afscheid nemen.
Het bovengenoemde adres, waar wij gehuisvest waren, was gevorderd door de wehrmacht en diende als magazijn voor levensmiddelen, drank, sigaretten, etc. ter behoeven van de marine luchtdoel- en kustartillerie.
Tijdens het afscheid kwam een V1-vliegende bom laag boven het fabriekscomplex van de Schelde overvliegen in zuidoostelijke richting.
Hans vertelde mij :” Dat is ons nieuwe wapen”.
Ik antwoorde hem met de opmerking, dat het er niet zo rooskleurig uitzag voor het Duitse leger, niet wetende dat de geallieerde legers al ongeveer in Antwerpen waren.
Hans keek mij enigszins verdrietig en nadenkend aan, en zei :” hopelijk komen wij er beide goed doorheen”. Hij wenkte mij even te wachten, draaide zich om, en haalde voor mij uit de consistorie twee ovale blikken gevuld met ham.
We schudden elkaar de hand terwijl ik hem bedankte voor dit welkome geschenk, de vriendschap en de vele goede gaven uit het verleden.
Nu nog heb ik spijt , dat ik op dat moment niet naar z’n huisadres heb gevraagd om later contact op te kunnen nemen.
Tekst en afbeelding : Cees van der Burght – De oorlog die geen einde nam –
bron : Gemeentearchief Vlissingen
