Onwetend, maar zoals later zou blijken werden we bespied door Duitse militairen in camouflagepakken. Ten gevolge van vooraf gepleegde diefstallen, reeds bekend bij de Wehrmacht was er een val opgezet waar wij zijn ingelopen. Nietsvermoedend keerde we huiswaarts.
Bij de blikfabriek aangekomen, waar aan de zijkant smalspoorrails lagen opgestapeld, kreeg mijn vriend “hoge nood”. Ondertussen liep ik gehaast verder, aan ieders oog onttrokken vanwege de stapels smalspoorrails. Inmiddels een flink eind opgeschoten hoorde ik plotseling vanaf vrij grote afstand roepen : “Halt! Stehen! Bleiben!”.
Ik voelde, dat iets mis was en ging ervandoor in de hoogste versnelling. Bij thuiskomst bleken mijn ouders niet aanwezig, waarna ik bij mijn grootouders de rest van de middag doorgebracht.
