Een badplaats met allure, dat had Vlissingen in zich om te worden. Een mooi hotel; Grand Hotel Britannia met een nog mooiere naam in het verleden “ Grand Hotel les Bains “. Strand voor de deur, en zoals het hoort bij een badplaats een eigen wandelpier (1936).
Deze wandelpier is tijdens de oorlogsjaren (1943) door de bezetter afgebroken en met Grand Hotel Britannia is het ook niet goed afgelopen.
Jaren voordat de bouw van de wandelpier zou plaatsvinden stonden er op het Badstrand al twee springtorens, veel plezier is hier door menig badgast aan beleeft.
Doch dacht de Duitse bezetter hier al snel na de meidagen van 1940 totaal anders over. Met plezier beveilig je geen kust, zal met gedacht hebben. Raus mit des Springturms…..
En de directeur van de Vlissingse gemeentewerken stuurde in september 1940 een rekening van 33,66 gulden voor deze werkzaamheden. En in januari 1941 nogmaals, maar toen in het Duits.
Bron : Gemeentearchief Vlissingen T155 nr 4
