Het keizersbolwerk werd gedurende de Tweede Wereldoorlog door de Wehrmacht aangepast voor moderne oorlogvoering. Van de bestaande militair bedrijfsruimte, verbindingsgangen, enzovoorts werden onder andere uitkijkposten oftewel waarnemingsposten en mitrailleursnesten gemaakt. In één daarvan was het torpedomagazijn gevestigd te behoeven van de torpedolanceerbunker op het einde van het paalhoofd.
De torpedo’s lagen daar, bij schaarse verlichting, licht glanzend en goed ingevet, op speciale blokken gestapeld, te wachten op een dodelijke missie.
Transport van de torpedo’s vond plaats via over het paalhoofd gelegen smalspoor-rails, , met gebruikmaking van een speciaal geconstrueerde wagen, voorzien van een draaibaar zadel als ligplaats voor de torpedo.
Het geheel werd door mankracht voortbewogen van magazijn naar lanceerbunker. Deze werd door de Duitse militairen opgeblazen bij aanvang van de landing operatie der geallieerde troepen.
Tekst en afbeelding : Cees van der Burght – De oorlog die geen einde nam –
